Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Άσε το κακό να μπει..

  Ο Γιαννης ως γνωστον ειναι αγαπημενος φιλος. Επισης ειναι 18 ετων και δινει παννεληνιες σε ελαχιστες μερες. Λιγο οι εξετασεις, λιγο οι ορμονες της ηλικιας, λιγο το εκ γενετης σαλεμα που εχει μας οδηγησαν σε ενα διημερο που ο αγαπημενος μας Γιαννακης παραλογιζοταν χωρις ελεος, αρχη, μεση και τελος..

  Χτες λοιπον εβριζε το συμπαν ολο, φιλους γνωστους και αγνωστους λες και του ειχαν κανει κατι. Απειλουσε θεους και δαιμονες, τον πειραζαν τα παντα και θυμοταν να διηγηθει ιστοριες απο τα παλια και τα περασμενα.

Θυμηθηκε μια συμμαθητρια λεσβια που μοιαζει με ανδρα. Θυμηθηκε μια αλλη που μοιαζει με ιαπωνικο ανιμε. Μετα εναν θλιβερο τυπο που καθονταν μαζι στο θρανιο τα παλια τα χρονια και εγραφε γιαννης και νικος = φιλοι για παντα στο μπρατσο του.

Κυριακή 11 Απριλίου 2010

Party Down..


Η μέρα που γίνεται κάποιος 18 είναι ημερα οροσημο, μερα χαράς μέρα γιορτής. Πλεον μπορεις να ψηφισεις, να πιεις νομιμα, να βγαλεις διπλωμα, να κανεις ότι θελεις με οποιον θελεις χωρις να φοβασαι ότι ο άλλος θα μπει φυλακη για αποπλάνηση ανηλικου. Μπορεις να ζησεις μονος σου, να σπουδασεις, να παρεις νομικα οποια αποφαση θες χωρις κηδεμονα. Μπορεις να φυγεις από το σπιτι και να μεινεις μονος αμα εχεις λεφτα. Ή σε κάθε καυγα να απειλεις την μανα σου ότι θα το κανεις γιατι πλεον μπορεις. Γενικως και ειδικως πολλα μπορει σαν κανεις.
 Αυτή η μερα λοιπον είναι μια μερα που ολοι θελουμε να θυμομαστε. Τι εκανα εγω στην δικη μου ενηλικιωση δε θυμαμαι ντιπ αλλα κανεις δε νοιαζεται τωρα γιατι το θεμα της παρουσης ιστοριας δεν ειμαι εγω αλλα ο αγαπημενος φιλος Γιαννης. Για τον φιλο Γιαννη λοιπον, αποφασισαμε να κανουμε μια μικρη χαριτωμενη εκπληξη ολοι οι φιλοι ώστε να χει κατι να θυμαται.