Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Mayor Cupcake


Κάθε φορά που σκέφτομαι τι δεξιότητες θα ήθελα να έχω, πάντα χάνομαι ανάμεσα σε διάφορα αντικείμενα, που με συναρπάζουν εξίσου, άλλα πότε δεν βρίσκω τον χρόνο να ασχοληθώ Απαράδεκτη το ξέρω, γιατί δεν είμαι και ο πλανητάρχης να μην έχω χρόνο, άλλα πως τα πάω πως τα φέρνω, πάντα καταφέρνω να βρίσκομαι πνιγμένη και με μηδέν όρεξη να ασχοληθώ με κάτι δημιουργικό Ένα από τα πράγματα που μου αρέσει πολύ, μα πάρα πολύ, είναι η ζαχαροπλαστική άλλα εξόν από μερικά κέικ και γλυκά στα οποία βοήθησα την μαμά μου, δεν έχω να επιδείξω κάτι ιδιαίτερο Έχω δει βεβαία, ατελείωτες ώρες από εκπομπής μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής, άλλα δεν νομίζω αυτό να με καλύπτει

Έτσι λοιπόν, όταν πριν μερικές μέρες είδα την ανάρτηση της Άννας στο μπλοκ της, αποφάσισα ότι ΑΥΤΟ: http://inmyc.wordpress.com/2012/01/17/create_cupcakes/ θα είναι το γλυκό με το οποίο θα ξεκινήσει η μεγάλη καριέρα μου σαν ζαχαροπλαστρια. Ναι, φίλε αναγνώστη, καλά κατάλαβες, cupcakes. Είχα όμως εξεταστική και δεν μπορούσα να ασχοληθώ αλλά χτες που τέλειωσε, ήταν η κατάλληλη μέρα να κάνω κάτι διασκεδαστικό και τόσο νόστιμο, σαν επιβράβευση για τον κόπο μου. Από το προηγούμενο βραδύ βεβαία, είχα δει σχέδια στο ίντερνετ, διάβασα μερικές συνταγές, κατέληξα ότι της Άννας είναι η ωραιότερη και συνάμα η ευκολότερη και κίνησα να μαζέψω τα υλικά μου.

Πρώτη μου στάση, ήταν το Εν Καρπώ που είχε μια ωραία ποικιλία από χρώματα και αρώματα ζαχαροπλαστικής, όπως επίσης και πολλά πολύχρωμα τρουφάκια, σοκολατένια πραγματάκια, καραμελάκια και γενικά ότι μπορείς να φανταστείς Μετά τον πρώτο πανικό, που ακολούθησε της συνειδητοποίησης ότι δεν έχω ιδέα πως θέλω να κάνω τα κεϊκάκια μου, αγόρασα μερικά πραγματα και κατευθύνθηκα στον ΚΑΝΑΔΑ στην Β. Ηρακλείου Το συγκεκριμένο μαγαζί έχει είδη πάρτι όποτε αν δεν ήταν το αναλυτικότατο ποστ της Άννας, δεν θα σκεφτόμουν πότε να μπω μέσα για να αγοράσω υλικά για γλυκά Στο εν λόγω μαγαζί μπορείς να βρεις από φόρμες σε διάφορα σχέδια, δεκάδες διακοσμητικά, σιρόπια, πέρλες, χρώματα,αρώματα άλλα και κάτι τρομερά σωληνάρια με έτοιμο χρωματιστό γλασέ Γέμισα και εκεί μια σακούλα καλούδια και ειλικρινά αν είχα περισσότερα χρήματα να διαθέσω, θα αγόραζα άλλα τόσα, να έκανα στοκ. Γενικώς, τα προϊόντα διακόσμησης δεν είναι ιδιαίτερα ακριβά, αν σκεφτείς ότι χρησιμοποιείς ελάχιστο υλικό, και το υπόλοιπο το κρατάς για τις επόμενες-πολλές φόρες- που θα θες να μπλεχτείς με βουτυρα και αλεύρια.

Επόμενη στάση : η κουζίνα του σπιτιού μου. Τα υλικά για το κέικ, είναι τα απολύτως βασικά που υπάρχουν σε κάθε σπίτι, ζάχαρη, αλεύρι, βούτυρο, αυγά και η διαδικασία παρασκευής cupcakes, δεν διαφέρει από αυτήν του κέικ Το καλό ήταν ότι και η βοηθός στο όλο εγχείρημα, η αδερφή μου, είχε πολύ όρεξη και έτσι δεν βαρεθήκαμε να πειραματιστούμε Αποφασίσαμε, λοιπόν, να μην μείνουμε στο απλό κέικ βανίλιας, άλλα να κάνουμε μια μεγάλη ποικιλία από χρωματιστά κεϊκάκια που εν συνεχεία θα διακοσμούσαμε με ακόμα πιο παρδαλά γλάσσα.

Αφού φτιάξαμε την ζύμη, την χωρίσαμε σε διάφορα μικρά πιατάκια και την χρωματίσαμε Στο πρώτο πιάτο ρίξαμε μπόλικο κακάο και προέκυψαν μερικά υπέροχα σοκολατένια κεϊκάκια Τις δυο επόμενες δόσεις τις χρωματίσαμε με κίτρινο και κόκκινο χρώμα και επίσης βγήκαν πολύ πετυχημένες Μάλιστα, στα κόκκινα κεϊκάκια ρίξαμε και ελάχιστο άρωμα φράουλας και έτσι τα κεϊκάκια μας δεν είχαν μόνο ένα συγκλονιστικό φραουλί χρώμα άλλα είχαν και ασορτί γεύση. Τις επόμενες δυο δόσεις τις κάναμε μπλε, πράσινες και την τελευταία ροζ. Η πράσινη βγήκε ωραία και έντονη στο μάτι, με γεύση πικραμύγδαλο άλλα οι άλλες δυο ενώ ήταν ωραίες όταν τις έβλεπες στο πιάτο, μετά το ψήσιμο, δεν είχα τόσο έντονο χρώμα Δεν πειράζει όμως, γιατί τις καλύψαμε με τόσο γλασέ, που πολλοί θα τις δουν άλλα κανεις δεν θα νοιαστεί ιδιαίτερα.

Όταν τελειώσαμε το γέμισμα της φόρμας, ξεκίνησε το ψήσιμο Σε αυτό το σημείο να πω, ότι πραγματικά πρέπει να βάζεις λιγότερο από το μισό στη φόρμα, γιατί φουσκώνει τόσο πολύ, που σε μερικά που ξέφυγε η δόση, μας βγήκαν υπερτροφικά Πάλι όμορφα είναι, άλλα αν βάζαμε λιγότερο, θα είχαμε κάνει παραπάνω κεϊκάκια.

Το τελευταίο κομμάτι, και το πιο διασκεδαστικό, ήταν το γαρνίρισμα Πάλι χωρίσαμε το άσπρο γλασέ σε πιατάκια, και σύντομα είχαμε μπλε, κίτρινο, κόκκινο γλασέ για να ξεκινήσουμε την εικαστική μας παρέμβαση Σε αυτό το σημείο να πω, ότι καλό είναι να κάνεις το γαρνίρισμα με κορνε που έχει λεπτή μυτούλα, γιατί αλλιώς είναι πολύ δύσκολο να βγουν σχεδια με λεπτομέρειες και καταλήγεις να έχεις γαρνίρισμα, στο μέγεθος του cupcake. Μικρο το κακό, αν είσαι καλοφαγάς όπως εμείς, άλλα αν θες ένα πιο κομψό- και διαιτητικό, ει δυνατόν- αποτέλεσμα, μπορείς να χρησιμοποιήσεις πολύ λιγότερο από αυτό που χρησιμοποιήσαμε. Αφού βάλαμε το γλασέ, ρίξαμε καραμελες, γλυκό του κουταλιού, σιροπια και τρουφάκια και τα πρώτα cupcakes της οικογενείας Ε. Ήταν πραγματικότητα. Πριν καν τελειώσουμε είχαμε οπτικοποιήσει, την επόμενη παρτίδα κεϊκακίων που θα γεμιστούν με μαρμελάδες, μερεντα, και χίλια δυο άλλα πράγματα που δεν θα αποκαλύψω ακόμα.

ΚΑΙ ΙΔΟΥ:  







ΖΗΛΕΨΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑ!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: