Young adult

Η Mavis είναι μια 30κάτι συγγραφέας βιβλίων που ζει το αμερικάνικο όνειρό στην μεγαλούπολη. Στην ζωή της όμως, έρχονται τα πάνω κάτω όταν δέχεται την πρόσκλησή για τα βαφτίσια της κόρης του παιδικού της έρωτα. Τότε, συνειδητοποιεί ότι η ζωή της είναι άδεια και αποφασίζει να επιστρέψει στην γενέτειρα της και να διεκδικήσει ξανά την εφηβική της αγάπη, παρόλο που ο Buddy πλέον ζει ευτυχισμένος με την οικογένεια του.

Η Charlize Theron υποδύεται την Mavis μια ανώριμη γυναίκα, που ζει μια παρατεταμένη εφηβεία και αρνείται να ξεκολλήσει από το παρελθόν της. Στην εφηβεία της ήταν η βασίλισσα του χορού, η πιο όμορφή του σχολείου, η κοπέλα που όλοι ποθούσαν και ζήλευαν. Τώρα, ένα βήμα πριν τα 40, έχει στην πλάτη της ένα διαζύγιό, μια καριέρα που παραπαίει και ζει μόνη της σε μια μεγαλούπολη που όπως φαίνεται ,δεν μοιάζει σε τίποτα με όσα φανταζόταν. Η ζωή της δεν της αρκεί και παρόλο που βιώνει εμφανή κατάθλιψή, φορά την μάσκα της νικήτριας, προσπαθεί να καλύψει την μοναξιά της και γυρίζει να διεκδικήσει τον νεανικό της έρωτά, ελπίζοντας ότι αυτός θα είναι η λύση στα προβλήματά της. Παρ όλες τις προσπάθειες της όμως, η δυστυχία της δεν κρύβεται, με αποτέλεσμά όλοι να την λυπούνται.

 Ο μόνος σύμμαχός της, είναι ο παλιός της συμμαθητής της ο Matt (Patton Oswalt), ο όποιος έμεινε ανάπηρος μετά από ένα ατυχές περιστατικό στο σχολείο. Ο Matt ήταν από τα παιδιά που η Mavis, δεν πρόσεχε καν αλλά τώρα, είκοσι χρονιά μετά, οι δυο τους γίνονται ένα περίεργο δίδυμο.

 Ο λόγος είναι πως αμφότεροι, είναι δυο έφηβοι που ποτέ δεν μεγάλωσαν και για διαφορετικούς λόγους έμειναν προσκολλημένοι στα λυκειακά τους χρόνια. Η εμμονή της στο παρελθόν είναι το κεντρικό θέμα της ταινίας αλλά και ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματά των ανθρώπων. Ειδικά στην δεκαετία των 30, κάθε απολογισμός που δεν καταλήγει όπως ελπίζεις, μπορεί να σε βυθίσει στην μελαγχολία και να σε καταδικάσει σε ατέρμονη νοσταλγία για μια εποχή, που πλέον φαντάζει ιδανική. Από την άλλη, υπάρχουν περιστατικά -όπως το συμβάν που σημάδευσε τον Matt, σωματικά και ψυχολογικά- ο αντίκτυπος των οποίων δεν ξεφτίζει όσα χρόνια και αν περάσουν και αποτελούν τροχοπέδη στο δρόμο προς την ενηλικίωση.

 Αυτές είναι οι δυο βασικές αιτίες της επίμονης προσκόλλησης στο παρελθόν και οι δυο πρωταγωνιστές τις αποτυπώνουν εξαιρετικά. Χωρίς να γίνονται καρικατούρες, γίνονται συμπαθείς παρά τα προφανή ελαττώματα τους και δεν μπορείς παρά να τους συμπονέσεις ειλικρινά για την δυστυχία τους. Η ιδιόμορφη αλλά ζεστή σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ τους είναι το όνειρο κάθε εφήβου που ήταν ερωτευμένος με την λαμπερή prom queen, αλλά η ταινία δεν είναι μόνο η επιβεβαίωσή του κλισέ. Η καλύτερη σκηνή της είναι αυτή που οι δυο τους έρχονται κοντά. Είναι το σημείο που οι δυο τους κατορθώνουν να αποδεσμευτούν από το παρελθόν, να το ξορκίσουν και επιτέλους να το αποχαιρετήσουν.

 Η Theron αποδίδει εξαιρετικά την μοναξιά και την ανασφάλειά της ηρωίδας της και φυσικά παραμένει πανέμορφη. Ο Oswalt από την άλλη, είναι τόσο φυσικός και ειλικρινής που αποκλείεται να μην τον συμπαθήσεις. Σε επίπεδό σεναρίου, έχω σοβαρές αντιρρήσεις για τον χαρακτηρισμό comedy, μιας και δεν είναι πουθενά αστείο, ούτε από την προφανώς χιουμοριστική σκοπιά, ούτε από την «κάφρικη».

 Το Young Adult είναι ένα σοβαρό δράμα, μια ρεαλιστική αποτύπωσή δυο εύθραυστων χαρακτήρων και μια ουσιαστική ματιά σε προβλήματά που αντιμετωπίζουν πολλοί άνθρωποι της εποχής μας. Μην περιμένετε βέβαια ότι είναι το νέο indie διαμαντάκι, καθώς δεν είναι δυνατόν να γράφει διαρκώς η φίλτατη Diablo, σενάριά σαν του Juno. Ωστόσο είναι μια πολύ αξιοπρεπής ταινία, που βλέπεται ευχάριστα και παρόλο που θα μπορούσε να γίνει κλισέ, καταλήγει να είναι ένα πολύ δυνατό έργο, που αξίζει να δει κάποιος.

Πρώτη δημοσίευση στο www.authority.gr